آا کوروساوا در یکی از شاهکارهای تاریخ سینما؛ راشومون» معنای حقیقت” و واقعیت” را برای همیشه عوض کرد، مفهوم قطعیت” را از منظر پدیدارشناسی به شکل جدی زیر سوال بُرد،نسبی بودن پدیده‌های جهان هستی را به اثبات رساند و فلسفه‌ی عدالت را به چالش کشید. راشومون» روایت‌گر واقعه‌ای واحد از دیدگاه چهار نفر است که ماجرای نزاع و قتل یک مرد و به همسر وی را روایت می‌کنند و هر کدام از آن‌ها این رخداد را از منظر خود بیان می‌کنند.نکته‌ی تکان‌دهنده‌ی فیلم در آن‌جاست که هر چهار روایت به‌رغم متفاوت بودن درست و منطقی جلوه می‌کنند و فیلم درنهایت بیننده را با سوالی سخت و سهمگین درباره‌‌ی ماهیت حقیقت تنها می‌گذارد و ضربه‌ای اساسی به جزم‌اندیشی و قطعیت‌گرایی ذهن بشر وارد می‌سازد.محسن استادعلی در مستند دمِ صبح» همین نگرش را در پیش می‌گیرد و به نتیجه‌ای مشابه می‌رسداما با یک تفاوت عمده که معتقدم ارزش اثر وی را هم‌پای فیلم کوروساوا و حتی فراتراز آن بالا می‌برد و این نکته در تفاوت فیلم مستند و داستانی خلاصه میشود:اگر کوروساوا یک فیلم داستانی” ساخته، از یک فیلم‌نامه” بهره گرفته، و همچون همه‌ی فیلم‌های تاریخ سینما درجهت بیان منظور و مقصود خود جهانی ساختگی” بنا کرده؛استادعلی یک رخداد واقعی” را دست‌مایه‌ی کار خود قرار داده،برای بیان مقصود ازقبل فیلم‌نامه” ننوشته و مهم‌تر از همه‌ی این‌ها قصه‌ی فیلمش ساختگی” نیست. داستانی که استادعلی از چگونگی قتل یک زن توسط همسر جانباز اعصاب‌و‌روان او- در دو روایت و نقطه‌ی دید کاملا متفاوت-بیان می‌کند تفسیر خلاقانه‌ی واقعیت است؛ تعریفی که گریرسون از سینمای مستند ارائه کرده بود و در فیلم مستند دمِ صبح» به بهترین شکل ممکن تجلی پیدا می‌کند.با وجودی که نزدیک به هشت سال از ساخته شدن این مستند می‌گذرد متاسفانه به علت کج‌سلیقه‌گی،هنرناشناسی، توهم توطئه‌ی اپیدمیک مدیران و مسئولان حوزه‌ی سینما دچار سانسور و توقیف شد، از شرکت در جشن‌واره‌ی سینماحقیقت باز ماند و درنتیجه به‌جز چند نمایش بسیار محدود، هیچ‌گاه شانس اکران گسترده برای مخاطب انبوه را به دست نیاورد و حسرتی دیگر بر جان و دل علاقه‌مندان و مخاطبان جدی سینمای مستند بر جای گذاشت.
پی‌نویس:در تمام اینترنت حتی یک عکس یا پوستر از این فیلم پیدا نمی‌کنید.
یک ,فیلم ,مستند ,بیان ,می‌کنند ,روایت ,را به ,را از ,قتل یک ,مستند دمِ ,وی را
درباره این سایت